Karin Bos heeft een selectie gemaakt uit het werk van Laura en schreef daarover:
Laura de Josselin de Jong
Laura lijkt mij iemand zonder angst. Ze
is gaan schilderen. Al haar ervaring en kunde, de bijzondere
installaties, decors, kostuums en theatrale objecten die ze eerder
maakte, dat alles laat ze los en ze begint opnieuw, met niks; een
leeg wit plat vlak met als gereedschap slechts wat penselen en verf.
Ze is niet bang om te falen, ze twijfelt wel, dat doen alle
kunstenaars, dat is goed en hoort bij het proces. Een schilderij kan
van alles worden en leidt soms zijn eigen leven. Het toeval, de
mislukkingen en de rafels zijn juist spannend en leveren nieuwe
inzichten op.
Als ik tijdens het proces in haar
atelier mag kijken, ben ik verrast. Er staat een sterke serie
landschappelijke schilderijen van verschillende formaten die een ode
lijkt aan kleur, lichtval en schaduw. Niks geen gepriegel, maar mooi
open, luchtig en gevoelig geschilderd, beelden die ikzelf mag
invullen. Ik zie blauwe bomen waar het licht doorheen lijkt te
schijnen tegen een paarse lucht bij een gifgroen poeltje – of is
het gras, dat doet er niet toe. Het trekt me naar binnen in de wereld
van de kunstenaar waar ik mag meekijken door haar ogen. Dan kan water
roze zijn, dat overwoekerd lijkt door organische vormen, waterplanten
wellicht. Op een verlaten stoel in een landschap ligt een jurkje, of
liever, staat een jurkje merkwaardig stijf rechtop, alsof het niet
wil accepteren dat het niet meer gedragen wordt. Soms zijn er mensen
aanwezig, als silhouetten in de schaduw of juist in het volle
zonlicht. Ik herken een riem, nou ja riem, dat klinkt wat te
gewoontjes, eerder een heupsierraad, wat ze gemaakt heeft voor de
winkel. Op het schilderijtje is het een organisch bouwwerk geworden.
Mysterieus van vorm, opgebouwd met mooie contrasterende kleuren. De
schilderijen verraden een onmiskenbaar talent voor compositie, licht
en kleur. Haar toets is soms licht, bijna aquarelachtig en dan weer
zwaar, met donkere accenten.
Ze vertelt: ”Ik schilder alles wat
mij in het leven dierbaar is; mijn nichtje Cecilia, die zich speciaal
voor mij in klederdracht tooit, Hanneke in Turkije of elders, de zon
op onze tafel in de vroege ochtend, het zachte licht door de bomen
van Bhutan, waar Gepke woont en een treffen met Eva in Parijs.
Stofdessins verworden tot natuurlijke grillige patronen en de
onweerbarstige vormen van de natuur worden navolgbare ritmes; een
hommage aan mijn vader… en moeder.”
Dat is te zien. De energie en
levenslust spat van haar werk af. Het is liefdevol en mooi, maar niet
behaagziek, het is mooi en eigenzinnig. Op z'n Laura's.
Karin Bos, 29 augustus 2012
 |
| installation view exhibition Laura de Josselin de Jong at 10+10 |
 |
| opening speech by Karin Bos at exhibition Laura de Josselin de Jong |
Openingstijden:
vrijdag en zaterdag van 13.00 tot 17.00 uur, of op afspraak.
Quellijnstraat
92, 1072 XX Amsterdam, tel. 020-6750361
