Geschreven door Karin Bos, gepubliceerd in Nieuwsblad De Kaap, 27 mei 2010
Artificial Life in Huis Doorn
Dag en nacht heeft Erik Wuthrich doorgewerkt om zijn nieuwe beeld op tijd af te krijgen, en het is gelukt. Vanaf 5 juni t/m 2 juli is “Artificial Life” in de tuinen van Rijksmuseum Huis Doorn voor het publiek te zien.
Erik Wuthrich is beeldhouwer, beeldbouwer zo noemt hij zichzelf. Immers, hij houwt niet, hij hakt niet weg, maar bouwt zijn beelden op. Daarbij maakt hij het zich extra lastig door zijn soms wel manshoge sculpturen te bekleden met mozaïek. Het geeft zijn werk een bijzondere uitstraling, maar mozaïeken op een driedimensionale ondergrond is monnikenwerk en vergt engelengeduld.
Zijn tuinbeelden zijn abstract. Ze roepen allerlei associaties op met flora en fauna vanwege de organische vormen en de patronen van het mozaïek. Interessant is dat deze associaties elkaar soms tegenspreken. Zo kan de vorm van een beeld doen denken aan een boleet, maar de huid aan een luipaard. Deze combinatie roept vervreemding op. Het is alsof er een dier met een plant gekruist is, flora en fauna ineen, alsof een hedendaagse Linnaeus op een van zijn onderzoeksreizen een nieuwe soort heeft ontdekt: “Artificial Life”.
Erik Wuthrich is geen onbekende van de Utrechtse Heuvelrug. Hij is weliswaar geboren en getogen Amsterdammer, maar heeft zijn atelier in Maarsbergen en onlangs nog exposeerde hij in de Kunstkerk in Doorn. Zijn opa, die wethouder van Utrecht was, kocht het perceel in Maarsbergen zo'n tachtig jaar geleden en bouwde er een houten huisje met atelier, om bij tijd en wijle het stadse leven te ontvluchten en zich aan zijn hobby schilderen te wijden. Het stadse kind dat Erik was groeide op met de buitenlucht van Maarsbergen, leerde zwemmen in het bosbad van Leersum en schaatste op de Leersumse plassen. Heden ten dage is het atelier door Erik in gebruik genomen, toch is het zijn opa er nog voelbaar. Het is een unieke plek. Wel moet het publiek dat de Open Atelierroute op 5 en 6 juni in Maarn bezoekt, moeite doen om het atelier van Erik Wuthrich te bezoeken: Het ligt buiten het centrum, in het bos, en er hangt een bordje “verboden toegang” aan het hek. Toch is zijn atelier ook na de Open Atelierroute op afspraak te bezoeken.
Erik Wuthrich is een laatbloeier als kunstenaar. Jarenlang heeft hij anderen de ruimte geboden om zich te ontwikkelen. Zo runde hij in de jaren tachtig een podium voor dichters in Amsterdam, waar grootheden als Simon Vinkenoog en Remco Campert kind aan huis waren. Daarna was hij bedrijfsleider bij een oefenruimtecentrum voor muzikanten in Amsterdam, waar hij Candy Dulfer en Total Touch heeft zien opgroeien, en Herman Brood ten onder heeft zien gaan. Vervolgens was hij directeur van Arttrack, een web portal voor beeldend kunstenaars. Daarna was het tijd om het roer om te gooien; hij besloot zelf full-time kunstenaar te worden.
En met succes, de kwaliteit van zijn werk wordt onderkend en hij ontvangt veel verzoeken om zijn werk tentoon te stellen, ook internationaal. Momenteel exposeert hij in Les Jardins de Drulon in Frankrijk.
Wuthrich maakt niet alleen vrij werk, maar realiseert tevens werk in opdracht. Onlangs werd een vijverbeeld gepresenteerd dat hij voor een particuliere opdrachtgever in Leersum vervaardigd heeft.
Meer informatie: www.erikwuthrich.nl
